Van Roetgen naar Eijsden 64 km 428 hgtmtrs

Wij vertrokken vanochtend rond 9.00 uur  van camping Faulenbruch in Roetgen. Het was het laatste plaatsje in Duitsland. We volgen nog even het prachtige voormalige spoorwegtraject en dat ging heerlijk een paar procent naar beneden . En komt de wind dan ook nog  schuin van achter dan gaat het snel. We zoeven boven de 25 km naar Raeren, net over de grens het eerste dorp in België. Je weet dan al dat dit niet eindeloos zo soepel door zal gaan. Even later gaat het weer omhoog , bovendien over een onverharde weg bedekt met puin en gaten waar volgens het bord langs de weg de Waalse overheid met steun van Europa een mooie weg gaat aanleggen.  Die is er nu nog niet! Wij wanen ons intussen even ergens tussen Parijs Roubaix. Gelukkig  rijd je even later weer op strak asfalt. 
 

Rol of gender?

Op zo’n voormalig spoorwegtraject mis ik een afslag. Kan gebeuren en niet erg , maar even niet op de Garmin gekeken en je bent te ver. In mijn rol van navigator fiets ik voorop. Ik kijk vooruit , gebruik de kaart van de route op de stuurtas en gebruik mijn Garmin. En ik kijk af en toe achteruit in m’n spiegel of Wil volgt. Doelgericht kijken in lijn vooruit en achteruit . Het valt me op dat het blikveld van Wil vele malen breder is. In haar gezichtsveld lijkt ze minstens 180 graden mee te nemen. Wil ziet wel die supermarkt rechts van de weg, waar ik aan voorbij fiets, terwijl we toch inkopen moeten doen. Ook kenmerken van het landschap lijken haar opmerkzaamheid niet te ontgaan, waar ik er straal voorbij kan kijken. En zo zijn er meer voorbeelden van een verschillend blikveld en verschil in doelgerichtheid tussen ons bedenk ik tijdens het fietsen. Houdt dit verschil verband met onze rolverdeling tijdens het fietsen of ben ik zo te zeggen van Mars en Wil van Venus?  We hebben het erover onder het eten vanavond. Ik probeer ook nog een opzet te bedenken hoe je dit zou kunnen onderzoeken …. ‘ en als je dat dan zou weten , wat kun je daar dan mee?’.. Ook op die vraag  moet ik het antwoord schuldig blijven . I’ll rest my case. Maar het kan je zo’n mooie fietsdag als vandaag een beetje bezig houden tussen de bedrijven door.

We fietsen vandaag door de Voerstreek naar Maastricht. Voor het eerst dat we zo uitgebreid kennismaken met deze streek. De vergezichten tonen een lieflijk landelijk heuvelachtig landschap met dorpjes en kerktorens in de verte. Groen overal en nergens iets te zien van bedrijvigheid anders dan van agrariërs. En het stadje Aubel ? Dat gaan we nog eens bezoeken!

Nu staan we op Camping De Oosterdriessen in Eijsden aan de Maas. Ook een plek om nog eens voor een paar dagen met de caravan te bezoeken.