Van Gengenbach naar Brumath 64,7 km, 168 hgtmtrs

Vandaag komen we aan in Frankrijk, maar niet voordat we nog  in het stadje waar we overnachtten -Gengenbach - rondkijken; toch een van de mooiste stadjes die we in het Zwarte Woud hebben gezien. De route naar Kehl waar we de Rijn oversteken is niet bijster interessant. Onbestemd niemandsland , grasland en akkerbouw (tarwe en uitgebloeid koolzaad). En dat geldt ook voor het weer: grauwe lucht en wind tegen. In Kehl drinken we koffie op een bankje op de markt waar vandaag bloemen en planten verhandeld worden. Dat ziet er vrolijk uit. We raken aan de praat met een mevrouw die duidelijk op een praatje uit is en wat opmerkelijker is op de kleintjes moet letten. Ze waarschuwt ons voor de dure winkels en adviseert ons te gaan eten bij de diaconie van de RK parochie waar je voor €1,- een warme maaltijd krijgt. Later sluit een goede bekende van haar zich bij het gesprek aan en stemt in met haar advies. Hij eet er drie maal per week. Er staat zelfs een bloemetje op tafel. Goed werk van de parochie denk je dan. Wij hebben hen bedankt voor hun goede intenties, maar het advies niet opgevolgd want we hadden al taartjes bij de koffie en brood voor de lunch; maar het gesprek geeft je wel weer het nodige te denken mee voor onderweg, 

We steken rond het middaguur de Rijn over waarna je direct Straatsburg binnen fietst. We rijden de drukte in van een levendige stad. Garmin loodst ons gelukkig feilloos door de stad, ook door het wandelgedeelte van het oude centrum waar het een gezellige boel is van bezoekers, bewoners, werkers en veel studenten. De terrassen zitten vol en dat geldt ook voor de wegen. Op de fiets is het opletten geblazen temeer omdat een herkenbaar eenduidig concept van het begrip Fietspad geheel ontbreekt. Soms ligt het aan de rechterkant, dan ineens weer links, vaak is het in twee richtingen en regelmatig houdt het ineens op en moet je zelf maar beslissen of je op het voetpad verder gaat ( als dat  er is) of de rijweg zult nemen. De fietsers in Straatsburg lijkt dit alles niet te deren en vinden hun weg . Wij gelukkig ook door het iets rustiger aan te doen. We verlaten de stad bij het gebouw van het Europese Parlement. 75 jaar Democratie in Europa staat er in koeienletters op de gevel. Ooit opgericht om de vrede in Europa te bewaren. En al fietsend denk je aan de situatie in Oekraïne ; een schril contrast met wat de grondleggers van de Europese samenwerking voor ogen stond.

Vanaf Straatsburg volgen we het Marne- Rijn kanaal tot Brumath waar we een snelweg hotel hebben geboekt. Het hotel huisvest ook permanent een aantal Oekraïense vluchtelingen, vrouwen, kinderen en enkele mannen. Je vraagt je af wat er hier voor hen langs de weg op een bedrijventerrein en slechts een grote parkeerplaats voor de deur meer te doen is dan eindeloos rondhangen. 

Op vakantie , op de vlucht , het was een dag van contrasten. Wij gaan morgen verder de Vogezen in.